آثار پلاستیک بر زندگی حیوانات

بسیاری از حیوانات تکه‌های پلاستیک را با غذا اشتباه می‌گیرند و در اثر خوردن آن‌ها دچار مشکلات جدی در دستگاه گوارش شده و می‌میرند. ناراحت‌ کننده اینکه بعد از مرگ آن حیوان، تکه‌های پلاستیکی برای کشتن حیوان بعدی به چرخه معیوب خود باز می‌گردد.

بطری نوشابه و آب یا جلد پفک و چیپسی که ما با بی تفاوتی در طبیعت رها می کنیم فقط محیط زیست را آلوده نمی کنند. این زباله ها حیات هزاران گونه جانوری موجود بر روی کره زمین را تهدید یا دستخوش تغییر می کنند.

سالانه میلیونها تن زباله تجزیه ناپذیر توسط افراد زیادی در گوشه و کنار کره زمین و همچنین کشور ایران در جنگل ها، کوهستان ها، دشت ها ، رودخانه ها و دریاها رها می شود. اگر چه ما این زباله ها را به اصطلاح دور می اندازیم و از جلوی چشم خود پنهان می کنیم اما در عمق طبیعت این تازه شروع یک داستان مخرب و کشنده برای گونه های مختلف جانوری است.

به عنوان مثال انباشت زباله های پلاستیکی در سواحل و آب های ساحلی حیات انواع مختلف آبزیانی را که از مواد غذایی همراه این زباله ها تغذیه می کنند،به خطرانداخته است. پیش از این اعلام شده بود زباله های از جنس مواد پلاستیکی و مشابه آن در بهترین حالت بیشتر از 500 سال طول خواهد کشید تا تجزیه شوند. البته برخی بررسی های جدیدتر انجام شده از سوی محققان حوزه محیط زیست ثابت کرده است حتی پس از 500 سال این مواد تجزیه نمی شوند و تنها به تکه های ریز و مولکولی بدل می شوند و در چنین حالتی حتی برای طبیعت و انواع گیاهان و جانوران خطرناک تر نیز هستند. به همین دلیل نیز جریان های دریایی سالانه حجم بسیار عظیمی از زباله های پلاستیکی را از این سو و آن سوی کره زمین گرد آوری کرده و در جاهایی دیگر از سواحل آب های آزاد انبار می کنند.

طبق نظر کارشناسان علوم دریایی زباله های پلاستیکی در دریاها و اقیانوس ها ، حیات دستکم 267 گونه جانوری از جمله مرغ های دریایی، لاک پشت ها، فُک ها وانواع ماهی ها را که در پی خوردن مواد غذایی همراه با زباله های پلاستیکی هستند به خطر می اندازد. از سویی نتایج یک تحقیق نشان می دهد تنها 20 درصد زباله هایی که از جنس پلاستیک هستند از خشکی به دریا راه می یابند و مابقی به طور مستقیم در آب دریاها فرو رفته و ته نشین می شوند. 

همچنین برخی گونه های آبزی نیز این زباله های پلاستیک را با طعمه اشتباه می گیرند و ازآنها تغذیه می کنند که این امر می تواند بیش از گذشته به آبزیان آسیب برساند. علاوه بر این برخی از مرغ های دریایی بزرگ از زباله های پلاستیکی تغذیه می کنند و با وجود آنکه معده آنها پر می شود اما باز به علت نرسیدن مواد غذایی به بدنشان از گرسنگی می میرند.

اخیراً یک مستند ساز علاقمند به حوزه محیط زیست به نام "کریس جردن" فیلم مستندی از یک جزیره دوره افتاده در میان آب های اقیانوس آرام به نام جزیره "میدوی" تهیه کرده است که تصاویر آن به راستی درد آور و ناراحت کننده است. 

به گفته این کارگردان جزیره میدوی پیش از این یکی از مهمترین و بهترین زیستگاه تعداد بی شماری پرنده از گونه های مختلف بود که برای تخم گذاری زادآوری و زندگی در آن سکونت داشتند. با این حال به دلیل آنکه سالانه هزاران تن زباله پلاستیکی توسط آب های اقیانوس به سواحل آن رسید حالا به یک زباله دان بزرگ در اقیانوس آرام و یک قبرستان پرندگان بدل شده است.

در این مستند تصاویر نشان می دهد که پرندگان بزرگ برای جوجه های خود به اشتباه این زباله های پلاستیکی رنگ وارنگ را به عنوان غذا می آورند و درون منقار آنها می گذارند. همین هم در ادامه باعث مرگ آنها می شود.

البته این زباله ها تنها موجب مرگ جوجه این پرندگان نمی شود، بسیاری از پرنده های بالغ هم این زباله های پلاستیکی را با غذا اشتباه گرفته و آنها را می بلعند ، با این کار حجم معده آنها پر می شود و نمی توانند غذای مورد نیاز بدنشان را بخورند. این داستان تراژیک و دردناک با مرگ و میر گسترده این پرندگان در جزیره ای که برای صدها سال زیستگاه اصلی آنها بود پایان می یابد. به زودی گونه های زیادی از پرنده ها به دلیل خوردن زباله ها به انقراض نزدیک می شوند.

اگر چه جزیره میدوی در عمق 3 هزار کیلومتری از خشکی و با چندین هزار کیلومتر فاصله از ایران در دل آب های اقیانوس آرام واقع شده است، اما بدون هیچ تردیدی همه ما انسان‌های ساکن بر روی کره زمین به یک اندازه در جنایتی که در حق ساکنان این جزیره در حال وقوع است شریک هستیم. علاوه بر این مستند جزیره میدوی تنها نشان دهنده بخشی از تاثیرات هولناک و مخرب زباله ها بر گونه های مختلف جانوری است. بدون تردید در دل طبیعت ایران و در عمق جنگل ها و دشت و کوه های کشور زباله هایی که توسط افراد مختلف ریخته می شود زندگی گونه‌های بسیاری از جانوران و گیاهان را با خطرهای جدی و همچنین نابودی مواجه می کند.

سایت تحلیلی خبری عصر ایران

چند روش برای جلوگیری از آلودگی دریاها:

1-پاکسازی اقیانوس(جمع آوری زباله هایی که در اقیانوس ها سرگردان هستند)

2-بازیافت زباله ها و پلاستیک ها(با جمع آوری و بازیافت می توانیم آنها را به چرخه مصرف بازگرداند)

پورتال یوسی

3-ظروف یکبار مصرف گیاهی بهترین جایگزین برای پلاستیک‌ها و جلوگیری از آلودگی محیط زیست است ( ظروف یکبار مصرف گیاهی از نشاسته ذرت ساخته می‌شوند و بنابراین پس از مصرف در طبیعت تجزیه شده و از بین می‌روند. در ضمن به دلیل گیاهی بودن این ظروف هیچ ماده شیمیایی در آن استفاده نشده،به طور کلی تبدیل نشاسته‌های حاصل از محصولات گیاهی به گرانول و سپس تولید ورق و سرانجام فرم‌دهی ورق‌ها، از مراحل اصلی تولید این نوع ظروف محسوب می‌شوند. در کشور ما، گرانول گیاهی از نشاسته ذرت که از منابع داخلی قابل تامین است، تولید می‌شود. به این صورت که به نشاسته ذرت اصلاح شده مواد افزودنی چون موم عسل، اسیدهای چرب گیاهی و بیزوواکس و سلولز و… برای ارتقای خواص فیزیکی پلیمر چون براق بودن، نرمی و مقاومت حرارتی افزوده می‌شود. سپس مخلوط، به صورت گرانول درمی‌آید و به بخش اکستروژن منتقل می‌شود و در نهایت از گرانول گیاهی، ورق گیاهی تولید می‌شود.

به گزارش (ایسنا) اظهار کرد: ظروف یکبار مصرف گیاهی ظرف مدت یک سال تجزیه می‌شوند چراکه بدنه و پایه این ظروف از جنس گیاه است در حالیکه ظروف یکبار مصرف پلاستیکی غیرقابل تجزیه بوده و به محیط زیست آسیب می‌رساند.)